Verona tien jaar later
Toen kleine Floris er nog niet was en ik Pepijn nog niet kende, heb ik bijna 2 jaar in Italië gewoond, aan het Gardameer, in het dorpje Garda.
Op het einde van mijn studies Toerisme heb ik mijn stage daar gedaan. De stage duurde maar 4 maanden maar ik ben er even blijven plakken en ik heb er geen moment spijt van gehad.
Niet alleen het Gardameer heb ik toen leren kennen, maar ook de stad Verona. Ik ging er in het weekend regelmatig naar toe om even de sfeer op te snuiven, met vrienden en vriendinnen of alleen. En iedere keer weer was ik verbaasd hoe mooi Verona was.
De meesten kennen Verona door het verhaal Romeo e Giulietta van Shakespeare, dat zich afspeelt in Verona. La casa di Giulietta kan je nog steeds bewonderen in de Via Capello. Naast het huis staat een bronzen beeld dat nooit alleen is. Alle toeristen, en het zijn er veel, zitten de hele dag door aan haar. Men zegt namelijk dat als je haar rechterborst aanraakt, je geluk in de liefde krijgt.
Als je even uit de drukte wil verdwijnen, kan je tegenover het balkon bij Locandina Cappello iets gaan drinken of een hapje gaan eten. Je kan hier heerlijk lunchen, de traditionele gerechten maar tijdens ‘il pranzo’ of de ‘aperitivo’ kan je ook genieten van de typische ’tartine’ en ‘crostini’. Dit zijn kleine broodjes en geroosterd brood dat ze met allerlei lekkers beleggen.
Je hebt natuurlijk de enorm populaire bezienswaardigheden zoals de Piazza Bra met de Arena, Piazza delle Erbe, basiliek van San Zeno en noem maar op. Allemaal heel erg mooi. Maar waar mijn adem even van blijft stilstaan, letterlijk en figuurlijk, is de heuvel van Castel San Pietro. Als je de Adige oversteekt, kom je aan het teatro Romano dat aan de voet van de heuvel ligt. Als je daar omhoogklimt, kom je aan het Castel San Pietro. Mooi, maar het uitzicht dat je daar hebt over de stad is echt adembenemend. Ik durf te zeggen dat dit het mooiste uitzicht over Verona is…
Tien jaar na mijn avontuur, stond ik hier met Pepijn, mijn liefde, samen aan het genieten van het uitzicht over de stad van de liefde. Ik moest een beetje lachen. Ik denk dat de rechterborst van het bronzenbeeld echt heeft geholpen.
